زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

حسن بن محمد سراج





حسن بن محمد سراج، از محدثان شیعه در قرن سوم هجری قمری بود.


۱ - معرفی اجمالی



حسن بن محمد سراج، گویا وی همان حسن بن محمد بن حیوان سراج است که از مشایخ ابوالعباس محمد بن سابور و از راویان ابوالعباس احمد بن محمد سراج دینوری ملقب به استاره (استونه) می‌باشد.
[۱] خالد برقعی، احمد بن محمد، المحاسن، ج۱، ص۳۵.

شیخ طوسی در کتاب رجال او را از کسانی شمرده که از امامان (علیهم‌السّلام) روایتی ندارند و حمید بن زیاد را راوی او می‌آورد و در کتاب الفهرست، النوادر را تالیف سراج شمرده و راوی آن‌را حمید بن زیاد به نقل از عبدالله بن احمد بن نهیک می‌داند.
روشن است که در رجال، ابن‌نهیک از سند حذف شده است. اطلاع دیگری از حسن سراج به دست نیامد، جز اینکه علامه مامقانی وی را از رجال امامیه و شخصیت او را مجهول دانسته است.
با توجه به روایت حمید بن زیاد (م۳۱۰ هـ)، چه به‌طور مستقیم و چه با یک واسطه، سراج از محدثان قرن سوم به شمار می‌رود.

۲ - مطالعه بیشتر



برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.

۳ - پانویس


 
۱. خالد برقعی، احمد بن محمد، المحاسن، ج۱، ص۳۵.
۲. طبری، محمد بن جریر، دلائل الامامه، ص۵۱۹.    
۳. تفرشی، سیدمصطفی بن حسین، نقد الرجال، ج۲، ص۶۱.    
۴. امین، سیدمحسن، اعیان الشیعه، ج۵، ص۲۵۳.    
۵. طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۴۶۴.    
۶. استرابادی، محمد بن علی، منهج المقال، ج۲، ص۱۹.    
۷. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۲۲۵.    
۸. ابن‌شهرآشوب، محمدعلی، معالم العلماء، ص۳۵.    
۹. طوسی، محمد بن حسن، الفهرست، ص۵۰.    
۱۰. خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۶، ص۱۴۶.    
۱۱. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۱، ص۳۰۸.    
۱۲. قهپایی، عنایة‌الله، مجمع الرجال، ج۲، ص۱۴۹.    
۱۳. کاظمی، محمدامین، هدایة المحدثین، ص۱۹۲.    
۱۴. خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۶، ص۱۴۶.    


۴ - منبع



پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۲۵۸، برگرفته از مقاله «حسن بن محمد سراج».






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.